Για την Κρήτη έχω γράψει αρκετά, τόσο για την επάρκεια της σε πρώτη ύλη όσο και για την ποιότητα αυτής. Ναι, η Κρήτη είναι ένας αυτάρκης τόπος και ναυαρχίδα της ελληνικής γαστρονομίας τόσο σε επίπεδο brand όσο και σε καινοτομία παραγωγής προϊόντων. Αυτό που έχει καταφέρει σίγουρα είναι να ενσωματώσει με υποδειγματικό τρόπο την γαστρονομική της παράδοση στην σύγχρονη εποχή.
«Οι παιδικές μας αναμνήσεις συνοδεύονται από μυρωδιές, γεύσεις και αρώματα τα οποία μένουν αναλλοίωτα στο μυαλό μας. Αυτά ακριβώς είναι τα εφόδια μας σε ένα ταξίδι που σας θέλουμε συνοδοιπόρους, παρουσιάζοντας ένα κομμάτι της παράδοσης μας, του τόπου μας, τα Σφακιά».
Έτσι μας καλωσορίζει στο επίσημο site του ο Φούρνος Ντουρουντούς, ο φούρνος με το δύσκολο όνομα από τα Σφακιά που έγινε γνωστός σε ολόκληρη την Ελλάδα. Και αν κάτι τον έκανε γνωστό δεν ήταν το δυσπρόφερτο όνομά του, ούτε η γοητευτική ιστορία της γιαγιάς Άννας που ξεκίνησε να παντρευτεί με προίκα τις συνταγές της που πέρασαν από γενιά σε γενιά. Έγινε γνωστός για την ποιότητα των προϊόντων του που αναδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο το πάντρεμα της παράδοσης, της γεύσης και της ποιότητας, χαρακτηριστικά δηλαδή που πρέπει να έχει κάθε σύγχρονο προϊόν.
Οι χειροποίητες αμυγδαλομπουκίτσες είναι ένα «προϊόν του διαβόλου», καθώς όταν τις ανοίξεις δύσκολα θα σταματήσεις να τρως. Αλεύρι, αμύγδαλο, χυμός πορτοκαλιού, εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο, ζάχαρη, τσικουδιά, κανέλα και γαρύφαλλο είναι τα βασικά συστατικά, που χαρίζουν μια μοναδική γεύση και αίσθηση πληρότητας μεταξύ παξιμαδιού και κουλουριού αμυγδάλου. Αυτό δε που είναι εντυπωσιακό είναι πως η γεύση είναι μία, είναι συμπαγής, είναι μακρά, είναι γεμάτη, είναι πληθωρική. Αυτό σημαίνει απόλυτη ισορροπία στη συνταγή. Στο στόμα, η πρώτη τραγανή αίσθηση είναι του αμυγδάλου που γεμίζει με βάθος, ακολουθεί η γλύκα της ζάχαρης και της κανέλας, λίγο γαρύφαλλο ώσπου να αναλάβει το πορτοκάλι να δώσει οξύτητα και διάρκεια σε μια γεύση που σβήνει αργά πάλι στο αμύγδαλο.
Εξαιρετικό σνακ, συνοδευτικό καφέ ή τσαγιού, ευκολοφάγωτο καθώς οι μπουκίτσες βοηθούν σε αυτό, ενώ σπασμένο με το χέρι μπαίνει σε γιαούρτι με λίγο μέλι και γίνεται το απόλυτο επιδόρπιο.
+ Γεύση, άρωμα, ισορροπία
-