Το παράθυρο άνοιξε στο νησί της Ίου
Μπορεί ο τίτλος να μην είναι αρκετά κατατοπιστικός αλλά μετά την πρόσφατη επίσκεψη μου στο νησί της Ίου, το συναίσθημα που ένιωσα έντονα ήταν αυτό, ότι κάποιος άνοιξε το παράθυρο. Συναίσθημα και προβληματισμός ταυτόχρονα, όχι για το αν πρόκειται να πουντιάσει κάποιος, αλλά για κάτι ακόμη πιο σοβαρό. Την ταυτότητα του τόπου.
Στην Ίο ομολογώ δεν είχα πάει ποτέ αν και βρέθηκα δίπλα ή τουλάχιστον πέρασα από εκεί 17 φορές. Σαντορίνη, Νάξος, Ηρακλειά, Κουφονήσι, Σχοινούσα, Σίκινος, Αμοργός ήταν κυρίως οι προορισμοί. 17 φορές βρέθηκα δίπλα κι όμως καμία από αυτές δεν σταμάτησα στην Ίο. Σήμερα, μπορώ με βεβαιότητα να πω πως μετανιώνω αν και το σφάλμα δεν ήταν δικό μου. Έχω γυρίσει σχεδόν όλα τα ελληνικά νησιά, πολλά από αυτά τα έχω επισκεφτεί περισσότερες από 2 φορές. Ειδικά στη Σαντορίνη, ήδη από τη δεκαετία του ’80, έχω βρεθεί για διακοπές 7 χρόνια και για δουλειά άλλα τόσα. Στην διπλανή Ίο όμως δεν πάτησα ποτέ. Τι να κάνω άλλωστε σε έναν τόπο που όλα τα πιτσιρίκια μεθάνε μετά τις 12 τα μεσάνυχτα και μετατρέπουν τη Χώρα της Ίου σε ένα θορυβώδες και ανεξέλεγκτο κλαμπ;
Αυτό το στερεότυπο με κράτησε μακριά από ένα νησί που ομολογώ πως είναι αποκάλυψη. Η περιφέρουσα φήμη, η μεταφερόμενη άποψη και η επικρατούσα εικόνα ήταν αυτές που με κράτησαν μακριά, όπως φαντάζομαι και άλλους, από ένα πραγματικά όμορφο κυκλαδίτικο νησί που έχει και ιστορία να πει, και χαρακτήρα να δείξει, και γεύσεις να κεράσει.
Με κράτησε μακριά από τον υπέροχο λόφο της Χώρας που με περίσσια θέληση, περιδιαβαίνοντας τα γραφικά σοκάκια, σκαρφάλωσα ως την κορυφή και την Παναγιά την Γκρεμιώτισσα, για να θαυμάσω τη θέα. Η Χώρα, χτισμένη γύρω από τον λόφο, «πασπαλισμένον» με εκκλησίες, είναι γεμάτη ασβεστωμένα κυβόσχημα σπίτια, δομημένα σε ένα κλειστό δίκτυο με στοές, σοκάκια και σκαλοπάτια που εύκολα χάνεσαι στη μαγεία του.
Με κράτησε μακριά από τους 12 ανεμόμυλους, στην πλατεία της Άνοιξης [πλατεία Μύλων], που στέκουν εκεί αγέρωχα υπενθυμίζοντας το παρελθόν, ατενίζοντας το μέλλον σαν να το προμηνύουν. Έχοντας τιθασεύσει τόσους και τόσους ανέμους χαρίζοντας ζωή στο νησί μια πρότερη εποχή, αλλά τώρα μοιάζουν ανυπόμονοι να εκκινήσουν και πάλι τα πανιά τους και να δώσουν το σύνθημα της νέας εποχής.
Το παράθυρο
Η Ίος δείχνει τη θέληση να αλλάξει τα στερεότυπα και να αποκτήσει μια ταυτότητα που της αξίζει. Νέοι άνθρωποι με, όραμα και αποφασιστικότητα έχουν βαλθεί να αλλάξουν προς το καλύτερο τον τόπο τους και για το λόγο αυτό άνοιξαν ένα παράθυρο.
Το παράθυρο αυτό με θέα το Αιγαίο, είναι ένα παράθυρο ανάπτυξης βιώσιμου τουρισμού, ανάδειξης της ταυτότητας του τόπου, ένα παράθυρο που δεν θα στέκονται μόνο 18χρονοι Αυστραλοί κρατώντας μια μπίρα στο χέρι αλλά και οικογένειες με τα παιδιά τους να τρώνε καλασούνια.
Πίσω από αυτό το παράθυρο, ο επισκέπτης κυκλοφορεί τη νύχτα απολαμβάνοντας ένα ποτήρι κρασί, ένα νόστιμο πιάτο, κάτω από τις μπουκαμβίλιες, δίπλα στους ανεμόμυλους, όπου οι έφηβοι τουρίστες δεν σπάνε γλάστρες μεθυσμένοι από τα shots του ενός ευρώ και τη στιγμή της ανεξαρτησίας που απολαμβάνουν.
Πίσω από αυτό το παράθυρο που άνοιξε, τα κλαμπ δεν ανοίγουν μετά τις 3 τα ξημερώματα προσφέροντας ληγμένες μπίρες, οι νεαρές τουρίστριες δεν αναλώνονται σε ανούσια καλλιστεία για ένα τζιν με τόνικ και δεν δεν χρειάζεται να φορέσεις κράνος για να πιεις μια τεκίλα.
Η θέα από αυτό το παράθυρο έχει τις 365 εκκλησίες του νησιού, τα ορεινά μονοπάτια με περιπατητές να τα διασχίζουν, ποδηλάτες να κάνουν πετάλι μέχρι το Mαγγανάρι και πολυτελή γιοτ να βρίσκουν απάγκιο στους φιλόξενους κόλπους του νησιού. Από το παράθυρο αυτό φαίνεται ένα πιάτο με σκοτύρι με φρέσκο ζυμωτό ψωμί, τσιμέτια, μάτσι, μερμιτζέλι, δίπλα σε φρέσκα ψάρια και μια σαλάτα με φρέσκα λαχανικά και τοπικό μέλι.
Το κείμενο αυτό δεν γράφτηκε για να αποτελέσει έναν ταξιδιωτικό οδηγό της Ίου, αν και θα γράψω παρακάτω κάποια πράγματα που βρήκα ενδιαφέροντα. Με αφορμή το πρώτο Συνέδριο Τουρισμού Κυκλάδων που διοργανώθηκε με επιτυχία στο Μουσείο Γαΐτη, σκοπός του είναι να σημειώσει πως οι σύγχρονοι Δον Κιχώτηδες της Ίου, ο Βαγγέλης, η Κατερίνα, ο Κυριάκος, ο Μιχάλης, η Άντζελα, η Πόπη, ο Γιώργος, ο Γιάννης, η Μαρία και πολλοί άλλοι, οραματίζονται ένα νησί που θα μυρίζει μεθυστικά αρώματα τα πρωινά, θα είναι γεμάτο γεύσεις τα ηλιοβασιλέματα και η αλμύρα της θάλασσας στα ηλιοκαμένα σώματα θα μυρίζει φρεσκάδα και όχι αλκοόλ.
Η Ίος κάνει σιγά σιγά βήματα εξωστρέφειας στον τουρισμό με στόχο να απαγκιστρωθεί από τα κοπάδια των έφηβων Αυστραλών, που για να ικανοποιήσουν την ψευδαίσθηση της διασκέδασης τους ποτίζονται σκουπίδια που δεν κάνουν ούτε για επάλειψη. Νέα παιδιά, με όραμα, στήνουν επιχειρήσεις σοβαρές, με νόστιμα πιάτα και ποτά, καθαρά δωμάτια προσπαθώντας να δημιουργήσουν και να επικρατήσουν μιας παλαιάς, αυτάρεσκης νοοτροπίας όπου όλοι τα ξέρουν όλα, και λίγο πριν το νησί αγοραστεί εξολοκλήρου από πλούσιους επενδυτές.
"Κάτω από τους ανεμόμυλους οι σύγχρονοι Δον Κιχώτηδες άνοιξαν ένα παράθυρο στο Αιγαίο και έδωσαν στην Ίο δωμάτιο με θέα. Στο χέρι τους είναι πλέον να κρατήσουν αυτό το παράθυρο ανοικτό και γιατί όχι, να ανοίξουν και την πόρτα."
Tips and Tricks
Φαγητό
Για καλό φαγητό εκτός ξενοδοχείων, στη Χώρα ένας σίγουρος σταθμός είναι το Κατώγι με την υπέροχη αυλή του. Ένας θεατρικός χώρος με προσεγμένους μεζέδες όπως ο λευκός ταραμάς με αυγά χελιδονόψαρου, παπαρδέλες με μοσχαρίσια μάγουλα και το τοπικό τυρί «τριλογία Ομήρου» ή το ψαρονέφρι με θυμαρίσιο μέλι Ίου, μουστάρδα και τηγανητά κρεμμύδια. Αξιοπρεπές φαγητό θα βρείτε στον Καφενέ στο λιμάνι με αρκετούς αξιόλογους μεζέδες ενώ για ψάρι και θαλασσινούς μεζέδες στον Δράκο που βρίσκεται στην άκρη στον Μυλοπότα και στην Κουμπάρα.
Παραλίες
Η Ίος έχει εξαιρετικές παραλίες, περισσότερες από 25, άλλες με εύκολη πρόσβαση ενώ άλλες με πρόσβαση μόνο από τη θάλασσα. Μυλοπότας, Μαγγανάρι, Κουμπάρα και Αγία Θεοδότη είναι οι πιο γνωστές.
Must do, must taste
Η Χώρα αξίζει μια βόλτα και ανάβαση μέχρι την Παναγιά την Γκρεμιώτισσα. Βόλτα στα όμορφα και γραφικά σοκάκια, στην πλατεία των Μύλων και θέα από το Μουσείο Γαΐτη. Ο φάρος στην είσοδο του λιμανιού είναι ένα πραγματικό αξιοθέατο, ενώ το πανηγύρι του Αγ, Ιωάννη του Καλάμου στα τέλη Αυγούστου είναι μια γαστρονομική γιορτή. Επίσης, επίσκεψη στον Πρωτοκυκλαδικό οικισμό Σκάρκου, στον τάφο του Ομήρου και στο Αρχαιολογικό Μουσείο. Κανείς δεν πρέπει να φύγει από την Ίο εάν δεν δοκιμάσει: Μυζηθροπιτάκια, καλασούνια, σκοτύρι, Κεφαλοτύρι Νιώτικο, Κεφαλοτύρι πιπεράτο Διασέλι, θυμαρίσιο μέλι.