Το ελληνικό τσίπουρο, το απόσταγμα στέμφυλων και αποτέλεσμα της γιορτής των καζανιών, πέρασε και ακόμη περνά μεγάλες δυσκολίες. Νοθεία, παρεμπόριο, κακή ποιότητα είναι μόνο μερικές από τις ανωμαλίες του συστήματος που απαξιώνουν ένα από τα πιο χαρακτηριστικά ελληνικά προϊόντα. Από την μία η νομοθεσία, από την άλλη η κασίδα του Έλληνα, το τσίπουρο δεν λογίστηκε ποτέ ως προϊόν, δεν άξιζε να το εμπορευτείς.
Ο καθένας έφτιαχνε το δικό του ή «έβρισκε» το δικό του, το οποίο πάντα ήταν καλύτερο από όλα, και φθηνό. Όμως, τα τελευταία χρόνια η κατάσταση αλλάζει και το εμφιαλωμένο τσίπουρο γίνεται επιλογή, ειδικά από τη στιγμή που οι αποσταγματοποιοί σκέφθηκαν ως οινοποιοί.
Ένα από τα αποσταγματοποιεία που κατανόησαν γρήγορα την γοητεία της διαφοροποίησης ήταν το Lost Lake στη Βοιωτία, «πνευματικό» παιδί του Κτήματος Μουσών και της οικογένειας Ζαχαρία. Με ιστορία στο τσίπουρο, προχώρησαν γρήγορα σε αναβάθμιση αποστάζοντας την ναυαρχίδα τους, το Μούχταρο, με πραγματικά εντυπωσιακά αποτελέσματα. Δεν στάθηκαν όμως σε αυτή τους την επιτυχία αλλά προχώρησαν την μονοποικιλιακή τους αναζήτηση και στις υπόλοιπες ποικιλίες που χρησιμοποιούν δημιουργώντας τη σειρά Single variety, small batch collection.
Το νεότερο δημιούργημα τους είναι η Μαλαγουζιά που έρχεται κυρία, να σταθεί δίπλα στο πληθωρικό Μούχταρο, αρκετά νευρική αλλά και δυναμική λόγω νεότητας. Να ξεκαθαρίσω πως δεν πρόκειται για τσίπουρο αλλά για απόσταγμα σταφύλης, που σημαίνει πως κουβαλά περισσότερα αρώματα και χαρακτηριστικά της ποικιλίας, που στα έμπειρα χείλη είναι διακριτά. Αυτή είναι και η μαγεία των μονοποικιλιακών αποσταγμάτων.
Εδώ λοιπόν έχουμε μια μετρίως αρωματική μαλαγουζιά, με ανθικά αρώματα που γίνονται βοτανικά, δηλαδή συνυπάρχει το γιασεμί με το χαμομήλι δίνοντας τον τόνο και τον χαρακτήρα στο απόσταγμα. Το υψηλό αλκοόλ δημιουργεί οξείες γωνίες και δεν αφήνει πολλά περιθώρια. Δεν πρόκειται για βελούδινο απόσταγμα αλλά για δυναμικό. Γιαυτό και η κυρία, νεαρά ακόμη, θα έλεγα επαναστατική, χρειάζεται σύνεση και καλό μεζέ.
Πρέπει να απολαμβάνεται πάντα παγωμένη και αν της φερθείς σωστά τότε στην επίγευση, εκτός από τα άνθη της, διακρίνεις και εσπεριδοειδή. Γιαυτό ταιριάζει εξαιρετικά με ψάρι που φέρει οξύτητα όπως το σεβίτσε, γενικά με θαλασσινά φρέσκα, νεαρά, χωρίς πολλές σάλτσες, σαρδέλα, ταιριάζει με τηγανιτά που παίρνουν λεμόνι, ταιριάζει με τουρσιά και φρέσκα λαχανικά ή ντολμαδάκια.
Στο δρόμο που χάραξε ο αείμνηστος Παπατζιμόπουλος, τα μονοποικιλιακά αποστάγματα αποτελούν κατά τη γνώμη την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσει η εμπορική αποσταγματοποιία. Το Lost Lake, βρίσκεται ήδη σε αυτό τον δρόμο και μάλιστα επιτυχώς.
+ Γεύση, άρωμα, ποιότητα, μοναδικότητα
-