Είναι ίσως από τα πιο παρεξηγημένα ελληνικά προϊόντα. Είτε γιατί απαξιώθηκε, είτε γιατί δεν μάθαμε να τον τρώμε, είτε γιατί μεγαλοπιαστήκαμε στα –ότα, τον αναγκάσαμε και αυτόν να γίνει τραχανότο για να ανακάμψει στην σύγχρονη ελληνική γαστρονομία. Ας μην γίνομαι όμως ξινούλης ειδικά όταν έχω στο πιάτο μου μια από τις καλύτερες εκδοχές του.
Το Μαγγίρι, εργαστήριο παραδοσιακών ζυμαρικών της Ασπασίας Γιακουμάκη στο Ηράκλειο της Κρήτης έλκει το όνομά του από το παραδοσιακό κρητικό ζυμαρικό, των φτωχών κυρίως οικογενειών, που τρωγόταν σαν χυλός και έθρεψε γενεές επί γενεών. Το Μαγγίρι μαγειρευόταν με πολύ συγκεκριμένο τρόπο. Το μισό βραστό, το άλλο μισό τηγανητό και μετά όλο μαζί ανακατεμένο στο ζωμό του πρώτου. Σερβιριζόταν σαν πηχτή σούπα με μπόλικο τυρί από πάνω. Στο εργαστήριο Μαγγίρι, τα ζυμαρικά παράγονται χωρίς συντηρητικά και πρόσθετα ενώ γίνεται μια προσπάθεια να κρατηθεί η παράδοση.
Ο νηστίσιμος τραχανάς λαχανικών, παράγεται από αλεύρι σίτου και κριθαριού με την προσθήκη καρότου, μαϊντανού, κρεμμυδιού, πιπεριάς, τομάτας, πράσου και σπανακιού για να δώσει έναν εξαιρετικά αρωματικό χαρακτήρα σε μια σούπα τραχανά που τονώνει τον οργανισμό ειδικά αν καταναλωθεί ως πρωινό. Γεμάτη, μεστή γεύση σιταριού και άρωμα από τα λαχανικά που υπενθυμίζουν την δύναμη της Κρήτης ως αγροτικής περιοχής. Παρασκευάζεται εύκολα σε 5 λεπτά με λίγο ζωμό και ελαιόλαδο.
+ Γεύση, άρωμα, ισορροπία
-