Λέγεται πως η περιέργεια σκότωσε τη γάτα, και αυτό έπαθα στην περίπτωση μου, ως γνωστή γάτα, όταν έμαθα πως κυκλοφόρησε το νέο Artisti από το οινοποιείο του Γεώργιου Λαφαζάνη. Ένας ημίγλυκος, αφρώδης οίνος από Μοσχάτο σε οδηγεί αυτόματα σε συνειρμούς που φτάνουν έως το Πιεμόντε. Ήθελα να το δοκιμάσω!
Το Artisti παράγεται από το Μοσχάτο που καλλιεργεί ο Γεώργιος Λαφαζάνης στον ιδιόκτητο αμπελώνα του στη Νεμέα και συγκεκριμένα στη θέση Αχλαδιάς. Το Οινοποιείο βρίσκεται στη Μαγούλα Αττικής και παράγει μια σειρά ετικετών με βασικές ελληνικές αλλά και διεθνείς ποικιλίες.
Το Artisti είναι η νέα προσθήκη στη συλλογή και σε μια δύσκολη κατηγορία όπως είναι τα ημιαφρώδη κρασιά και μάλιστα τα ημίγλυκα από Μοσχάτο όπου ο ανταγωνισμός είναι δυνατός.Το λεμονί χρώμα και οι πρασινοκίτρινες ανταύγειες προδίδουν φρεσκάδα ενώ οι φυσαλίδες ανεβάζουν τα αρώματα των πυρηνόκαρπων φρούτων γρήγορα στη μύτη.
Μέτριο σε σώμα αλλά με αρκετή οξύτητα αφήνει τα αρώματα του βερίκοκου, του ροδάκινου και του λεμονιού να εξελιχθούν και στο στόμα με μέτρια όμως ένταση. Οι φυσαλίδες είναι έντονες και μαζί με την οξύτητα και τους 11,5% αλκοολικούς βαθμούς γίνονται λίγο επιθετικές, ενώ η ελαφριά γλυκύτητα δεν βοηθά την επίγευση να αποκτήσει μεγαλύτερη διάρκεια.
Αφήνω λοιπόν κατά μέρος την αρχική μου προσέγγιση και τις συγκρίσεις με τον Κόμη από το Πιεμόντε. Το Artisti δείχνει αυτή τη στιγμή τη δυναμική ενός εφήβου που ανυπομονεί να τα κάνει όλα με μιας, χρειάζεται όμως να τιθασεύσει την ορμή του και να μας δείξει το ταλέντο του. Λίγο περισσότερη γλυκύτητα και λιγότερο αλκοόλ θα ήταν ιδανικά για αυτό το αρωματικό κρασί.
Ο αρωματικός του χαρακτήρας, ο ημίγλυκος τύπος και οι φυσαλίδες του τον καθιστούν αμέσως ως «ορεκτικό» οίνο που πίνεται μόνος του ή με τη συνοδεία φρούτων. Το υψηλό όμως αλκοόλ, για αυτού του τύπου το κρασί, μπορεί να μας οδηγήσει και ως επιλογή για τα πρώτα πιάτα σε ένα μενού, ειδικά όταν αυτά συνδυάζουν οξύτητες και γλυκιές γεύσεις.
+ Συσκευασία, φρεσκάδα
- Αλκοόλ